Zout als essentieel mineraal
|
18 juni 2021
Zout wordt eerder gezien als een vergif dan als een essentieel mineraal. Dit komt voort uit associaties tussen zout en bloeddruk in bevolkingsstudies en het idee dat te veel zout een oorzaak voor hoge bloeddruk is bij daarvoor gevoelige personen. Hyperinsulinemie met secundaire zoutretentie speelt een grotere rol in de pathogenese van hypertensie. De meeste richtlijnen moedigen aan om patiënten met hypertensie een zoutbeperking te adviseren. De invloed hiervan op de bloeddruk is echter gering en sterk afhankelijk van de voedingscontext. Door verschillende factoren kunnen patiënten juist een tekort aan zout hebben met nadelige gevolgen. Zo heeft dit een sterke relatie met magnesiumdeficiëntie. Een voedingspatroon dat beperkt is aan geraffineerde producten en rijk aan diverse mineralen heeft de voorkeur bij patiënten met hypertensie.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kunt u uitleggen wat het verschil is tussen de vaak veronderstelde invloed en de werkelijke invloed van de zoutintake op het cardiovasculair risicoprofiel
- kunt u benoemen welke effecten voeding heeft op het cardiovasculair risico en wanneer een natriumbeperkt dieet zinvol is
- kunt u benoemen hoe vaak zoutdeficiëntie met hypovolemie voorkomt en wat de symptomen, mogelijke gevolgen en risico’s daarvan zijn
- kunt u de relatie toelichten tussen zout en magnesium in het lichaam
- kunt u uitleggen in welke voedingscontext het gebruik van de smaakmaker zout niet leidt tot een hoge bloeddruk