Stadiëring van het oesofaguscarcinoom

| 01 maart 2023 | 1 punt

Het oesofaguscarcinoom is een relatief zeldzaam voorkomende maligniteit met een slechte vijfjaarsoverleving. De behandeling van het oesofaguscarcinoom is afhankelijk van het klinische tumorstadium. Adequate stadiëring is derhalve van belang voor het opstellen van het juiste behandelplan met een optimale klinische uitkomst. Voor de stadiëring wordt gebruikgemaakt van de achtste editie van het AJCC/UICC TNM-systeem. Het vaststellen van het ziektestadium gebeurt op basis van de anamnese, lichamelijk onderzoek, endoscopie met afname van biopten voor histologisch onderzoek en 18F-FDG-PET inclusief een diagnostische CT-scan. Afhankelijk van de bevindingen bij deze stadiëring kan de patiënt in aanmerking komen voor endoscopische resectie, neoadjuvante behandeling voorafgaand aan een operatie of palliatieve behandeling. FDG-PET/CT speelt naast de initiële stadiëring ook een belangrijke rol bij de herstadiëring na voorbehandeling van het oesofaguscarcinoom. In dit artikel wordt de opbouw van de stadiëring en de rol van de radiologische en nucleaire beeldvorming in de (her)stadiëring besproken.