Maagklachten update

| 01 oktober 2022 | 1 punt

In de NHG-Standaard Maagklachten wordt geadviseerd bij een eerste presentatie van maagklachten te starten met respectievelijk: antacida, daarna H2-antagonisten en pas wanneer die niet helpen een protonpompremmer (PPI). Indien een antacidum wordt gekozen dan lijkt bij sommige doelgroepen (zwangeren/ouderen) een combinatie van calciumcarbonaat/ magnesiumhydroxide een betere keus dan algeldraat/ magnesiumhydroxide combinaties. Er is beperkt plaats voor sucralfaat. Dit middel wordt vooral toegepast bij refluxklachten als monotherapie of als aanvulling op een PPI. Als een H2-blokker wordt gekozen dan lijkt famotidine een betere keus dan cimetidine. Dit laatste middel geeft potentieel meer geneesmiddelinteracties. Indien een PPI nodig is dan lijkt esomeprazol het middel van keuze, omdat dit middel het minst afhankelijk is van CYP2C19. Stopprogramma’s zijn gewenst om het PPI-gebruik terug te dringen. Probleem daarbij is dat het stoppen vanwege het reboundeffect alleen lukt als men het gebruik langzaam kan afbouwen. De behandeling van functionele dyspepsie is vanwege de diagnose bij exclusie van andere aandoeningen (bijv. ulcus pepticum/ refluxoesofagitis) een lastig probleem. Vanwege de functionele aard van de klachten noemt de NHG-Standaard tricyclische antidepressiva als een van de behandelopties. Bij gastroparese is de rol van prokinetica beperkt. In Nederland worden slechts twee middelen, metoclopramide en domperidon, veel gebruikt. Een nieuw middel dat in een aantal Aziatische landen reeds beschikbaar is, is het prokineticum acotiamide, een middel dat de afgifte van acetylcholine verhoogt. Als gastroprotectie geeft de NHG-Standaard ook de optie van een H2-blokker, terwijl in het verleden vaak direct een PPI werd voorgeschreven. Een nieuw middel van het type kalium-competitieve zuurremmers is vonoprazan, inmiddels goedgekeurd door de Amerikaanse geneesmiddelenautoriteit FDA, maar nog niet geregistreerd in Nederland. Het lijkt een verbetering ten opzichte van PPI’s. Eradicatie van Helicobacter pylori (Hp) wordt steeds moeilijker vanwege resistentieproblemen voor de gebruikte antibiotica. Dit kan deels worden voorkomen door gebruik van bismutverbindingen in de antibioticaregimes. Deze bismutverbindingen zijn echter in Nederland helaas niet meer beschikbaar.