Begrijpelijke geneesmiddelinformatie voor de patiënt
In 1987 onderzocht een groep innovatieve apothekers hoe schriftelijke informatie over goed en veilig geneesmiddelgebruik het best kon aansluiten bij de mondelinge informatie van de apotheek. De bijsluiter voor de patiënt bestond toen nog niet: pas sinds 1994 verplicht de Nederlandse wet dat de verpakking van een geneesmiddel een bijsluiter bevat (artikel 69 lid 2 Geneesmiddelenwet). Uitgangspunt was om patiënten niet alleen mondelinge maar ook schriftelijke voorlichting te geven. Zo kon de patiënt de belangrijkste informatie over zijn geneesmiddel thuis nalezen. Daarmee was de GIP geboren: Geneesmiddelinformatie voor de Patiënt. Enkele jaren later werd door andere apothekers de Voorlichting Instructie (VI) geïntroduceerd, die ook begrijpelijke geneesmiddelinformatie voor de patiënt bood.