Nascholing voor en door zorgprofessionals

De prevalentie van obesitas neemt wereldwijd toe. De pathofysiologie van obesitas en morbide obesitas in het bijzonder, samenhangend met veranderingen op respiratoir, cardiovasculair, gastro-intestinaal en metabool gebied, leidt tot diverse anesthesiologische implicaties. Mede daarom kan morbide obesitas een bijzondere uitdaging zijn voor iedere anesthesioloog. Dit artikel beschrijft de belangrijkste aandachtspunten omtrent anesthesie van de morbide obese patiënt.

Het opsporen van onderliggende ziekten als oorzaak van obesitas bij kinderen is een uitdaging omdat ze slechts bij een klein percentage van de kinderen voorkomen. Gestructureerde anamnese en lichamelijk onderzoek gericht op mogelijke oorzaken kunnen, in combinatie met de groeicurve, een bijdrage leveren aan het op het spoor komen van deze ziekten. Als gerichte anamnese, lichamelijk onderzoek en groeicurve geen bijzonderheden opleveren, is aanvullende diagnostiek niet geïndiceerd.

Voorkeurshouding en plagiocefalie op de zuigelingenleeftijd komen de laatste vijftien jaar zeer frequent voor en zijn geassocieerd met de preventieve adviezen ten aanzien van wiegendood. Met behulp van een recent ontwikkelde objectieve meetmethode voor deze schedeldeformatie, plagiocefalometrie, kunnen de mate en ernst van deformatieve plagiocefalie en/of brachycefalie al vanaf de geboorte worden vastgelegd. Er is een causaal verband tussen de hanterings- en positioneringsgewoonten (slapen, voeden, spelen, verzorgen), de motorische ontwikkeling, de voorkeurshouding en schedeldeformatie. Protocollaire kinderfysiotherapie heeft, ten opzichte van de reguliere zuigelingenzorg, een bewezen effect op ontstaan en correctie van schedelasymmetrie. Het is belangrijk nieuwe evidence-based kennis te implementeren in de dagelijkse praktijk van alle kindgerichte professionals in de gezondheidszorg. Een landelijke, multidisciplinaire jgz-richtlijn Voorkeurshouding en plagiocefalie is in ontwikkeling.

In dit artikel wordt ingegaan op (acuut) hartfalen: wat is het en hoe komt het, hoe herken ik het, wat is de behandeling volgens de laatste richtlijn?

In de literatuur | Anamnese en onderzoek | Signalering en onderkenning | Diagnosestelling en periodieke screening | ICF en AAMR-model | Ervaringen van medewerkers in het ziekenhuis | Behandeling | Afstemming, coördinatie en multidisciplinaire aanpak | Informatie, instructie en begeleiding | Ondersteuning in het ziekenhuis | Conclusies | Referenties

In het kader van het thema van dit nummer, ‘kleine kwalen’, had de redactie gesprekken gepland over de relatie tussen kinderartsen en de jeugdgezondheidszorg met Pauline Verloove-Vanhorick en Willem Fetter, respectievelijk de vorige en de voorzitter van de nvk. Verloove suggereerde om ook Elise Buiting in het interview te betrekken, de voorzitter van de ajn. Voor het eerst in deze reeks leest u hier dan ook het commentaar op kindergeneeskundige zaken van een betrekkelijke buitenstaander.