IC-delirium in vogelvlucht en de relatie met sedatie
|
01 oktober 2021
Delirium, een manifestatie van acute encefalopathie, komt vaak voor bij IC-patiënten en heeft ernstige korte- en langetermijngevolgen. Delirium kent vier subtypes: hyperactief, hypoactief, mixed subtype en het rapidly reversible sedation-related delirium. De etiologie is multifactorieel met multipele risicofactoren. Vroege herkenning is essentieel. Richtlijnen bevelen twee screeningstools voor IC-delirium aan, beide met een goede performance. De Confusion Assessment Method-ICU (CAM-ICU) heeft vier kenmerken en kan gezien worden als testing tool, de Intensive Care Delirium Score Checklist (ICDSC), een observationele tool, heeft er acht. Daarnaast is herkenning van hoogrisicopatiënten van belang; daarvoor zijn twee IC-deliriumpredictiemodellen beschikbaar ([E-]PRE-DELIRIC-model). Medicamenteuze profylaxe lijkt vooralsnog niet zinvol, wel kunnen niet-farmacologische interventies een gunstig effect hebben, vooral gecombineerd met reduceren van delirogene middelen, zoals (langwerkende) sedatie. De deliriumbehandeling is gericht op de onderliggende oorzaak en de bestrijding van deliriumsymptomen (zoals agitatie, hallucinaties en wanen) met antipsychotica.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- bent u beter in staat een delirium te herkennen
- weet u wat de gevolgen van het delirium kunnen zijn
- heeft u meer inzicht gekregen in de verschillende pathways die tot delirium leiden en de verschillende predisponerende en precipiterende risicofactoren
- heeft u inzicht gekregen in de medicamenteuze en niet-medicamenteuze preventie van delirium
- bent u zich meer bewust van de gevolgen van sedatie voor het delirium
- weet u hoe u het delirium het beste kunt behandelen