Diagnostische algoritmes bij verdenking longembolie: hello Years, goodbye Wells!
|
18 december 2019
Het diagnostisch proces van longembolie heeft de afgelopen jaren grote ontwikkelingen doorgemaakt. Door de komst van nieuwe klinische beslisregels in combinatie met D-dimeerbepaling kan de diagnose bij steeds meer patiënten met verdenking op een longembolie betrouwbaar worden uitgesloten zonder het verrichten van beeldvormend onderzoek. In de hedendaagse praktijk wordt het algoritme met de dichotome klinische beslisregel volgens Wells nog veel gebruikt. Observationele studies laten zien dat dit diagnostische algoritme tot bij wel 50% van de patiënten verkeerd wordt toegepast. Inmiddels zijn er betere diagnostische algoritmes met grotere kosteneffectiviteit ontwikkeld en onderzocht, waaronder de age-adjusted D-dimer (ADJUST-PE-studie), Years-criteria (YEARS-studie) en zeer recent het allereerste longembolie-algoritme dat is gevalideerd voor zwangeren (ARTEMIS-studie).
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- U bent op de hoogte van de ontwikkelingen in de afgelopen decennia van diverse klinische beslisregels die worden gebruikt in het diagnostische proces van longembolie
- Het belang van het adequaat toepassen van diagnostische algoritmes bij verdenking longembolie is u bekend
- Het Christopher-algoritme is de juiste aanduiding voor het algoritme waarbij de dichotome klinische beslisregel volgens Wells wordt gecombineerd met een D-dimeerbepaling en CT-pulmonalisangiografie (ook wel bekend als het Wells-algoritme)
- Het Christopher-algoritme wordt in de huidige klinische praktijk vaak niet adequaat toegepast
- De beperkingen van het Christopher-algoritme en de voordelen van het Years-algoritme zijn u bekend
- Het Years-algoritme is onlangs gevalideerd bij zwangeren en andere subgroepen, zoals patiënten met klachten > 7 dagen of veneuze trombo-embolie in de voorgeschiedenis