Factor XI(a)-remmers als nieuwe manier van antistolling

| 01 juni 2022

Patiënten met een factor XI- (FXI-)deficiëntie presenteren zich zelden met ernstige bloedingen. De afwijking wordt regelmatig gevonden bij screening voorafgaand aan een operatie of in de analyse van een lichte tot matige bloedingsneiging. Het bloedingsfenotype is mild en kenmerkt zich door nabloedingen na een operatie, vooral als deze plaatsvinden in een gebied waar fibrinolyse een grote rol speelt in de hemostase. Daarnaast hebben patiënten met een FXI-deficiëntie nauwelijks tot geen veneuze trombo-embolie en een sterk verminderd risico op arteriële hart- en vaatziekten. Dit gegeven leidde tot de ontwikkeling van verschillende FXI(a)-remmers. Ze zijn onder te verdelen in antisense oligonucleotiden, monoklonale antilichamen en kleine moleculen (small molecules). In fase II-studies, bij patiënten die een totale knieprothese geïmplanteerd kregen, werd minder diepveneuze trombose gevonden dan met standaardbehandeling met enoxaparine, zonder dat dit leidde tot een toename van bloedingen. Vanwege het verwachte lage bloedingsrisico bij FXI-deficiëntie is de verwachting dat ook bij FXI(a)-remmers spontane bloedingen zeldzaam zijn. Indien er toch een bloeding optreedt, of een spoedingreep moet plaatsvinden, kan tranexaminezuur en eventueel recombinant geactiveerd factor VII (rFVIIa) gebruikt worden.