Visusverlies in de vasculaire geneeskunde, waar moet u aan denken?
|
01 juni 2024
|
1 punt
Acuut ontstaan (monoculair) visusverlies is een spoedgeval waar de vasculair geneeskundige soms mee geconfronteerd wordt. Natuurlijk wordt hierbij gewoonlijk de neuroloog of de oogarts betrokken, maar omdat de oorzaken zich op het grensvlak tussen neurologie en oogheelkunde bevinden, is het vaak lastig snel een diagnose te stellen. Naast een gerichte anamnese dient een gestructureerd onderzoek plaats te vinden met een visusmeting, beoordeling van de pupillen en fundoscopie. De belangrijkste lokalisaties voor het optreden van monoculair visusverlies zijn de oculaire media, retina en n. opticus met verschillende mogelijke oorzaken. In het kader van de vasculaire geneeskunde beperken we ons in dit artikel vooral tot de oorzaken waarbij de bloedvaten een rol spelen. Ischemie van de retina door embolieën vanuit de a. carotis komt in de praktijk het meest voor, waarbij een reuscelarteriitis niet over het hoofd gezien mag worden. De differentiële diagnose is breed en mogelijkheden voor diagnostiek zijn divers. De behandeling is afhankelijk van de etiologie en vooralsnog met name gericht op secundaire preventie.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kunt u bij een patiënt met acuut ontstaan passagère en persisterend monoculair visusverlies een differentiële diagnose en behandelplan opstellen
- kunt u na lokalisatie van het probleem gericht verder onderzoek verrichten naar de onderliggende etiologie
- bent u op de hoogte van de samenwerking tussen vasculair specialisten, de neuroloog en de oogarts bij het ontstaan van acuut visusverlies met een vasculaire oorzaak