Hersenabces: een overzicht van diagnose tot behandeling
Een hersenabces veroorzaakt verschillende klachten en symptomen. Het is een zeldzame aandoening bij gezonde personen, maar het risico is verhoogd bij immuungecompromitteerde patiënten. Slechts 20% van de patiënten heeft de klassieke trias van hoofdpijn, koorts en focale uitvalsverschijnselen. Liquoronderzoek is vaak niet bijdragend maar geeft wel een substantieel risico op verslechtering door toename van hersenverplaatsing en daarmee inklemming. Een MRI-hersenen met diffusieopnamen en intraveneus contrast is het onderzoek van eerste keus voor het stellen van de diagnose. Zodra de diagnose gesteld is, dient overlegd te worden over stereotactische neurochirurgische drainage om de verwekker te achterhalen. Na aspiratie wordt gestart met empirische antibiotica (metronidazol en ceftriaxon) totdat de verwekker is geïdentificeerd en gerichte behandeling kan worden gegeven. In het ziektebeloop is er risico op toename van het abces of oedeem, epilepsie, hydrocephalus, cerebrale herniatie en ventriculitis. De mortaliteit is ongeveer 15%. Bij circa 60% van de patiënten is er een goede klinische afloop.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- de heterogene symptomen van een hersenabces herkennen
- inzicht in het belang van het identificeren van de verwekker voor gerichte therapie en behandelduur
- de noodzaak kennen van neurochirurgische aspiratie ter identificatie van de verwekker