De ‘vanishing tumor’: wonder of spookbeeld?

| 01 september 2016

De term ‘vanishing tumor’, waar overigens nooit een Nederlandstalig equivalent voor is bedacht, wordt sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw gebruikt: toen werden voor het eerst bij computertomografisch onderzoek cerebrale laesies waargenomen die spontaan of tijdens gebruik van corticosteroïden verdwenen. Vrijwel in alle gevallen betrof dit een tijdelijke onzichtbaarheid en kwam de laesie na verloop van tijd terug. Het primair cerebrale non-Hodgkin-lymfoom is de meest voorkomende vanishing tumor, maar de term wordt niet consequent toegepast: ook laesies die spontaan of na corticosteroïdgebruik radiologisch significant in omvang afnemen of verdwijnen en die uiteindelijk geen tumor blijken te zijn, worden met deze term aangeduid.