Chronische pijn en het biopsychosociale model
Chronische pijn is biopsychosociaal bepaald en dient ook volgens dit model benaderd te worden. In dit artikel worden de psychosociale factoren besproken en worden specifieke handvatten gegeven om patiënten educatie te geven over het bestaan van deze factoren. Door inzicht te krijgen in aard en onderlinge samenhang van diverse componenten kan, samen met de patiënt, een breder verklaringsmodel dan alleen ‘pijn is een teken van schade’ opgesteld worden. Dit verklaringsmodel vanuit een biopsychosociaal perspectief biedt aangrijpingspunten voor een behandelaanpak gericht op verbeteren van dagelijks functioneren en zelfmanagement. Een dergelijke aanpak start met de patiënt inzicht te geven (pijneducatie) in de diverse biomedische en psychosociale factoren die de pijn onderhouden. Onderscheid in oorzaak en gevolgen van het hebben van chronische pijn is daarbij belangrijk. Hoe eerder een patiënt een breder en realistisch beeld krijgt van zijn eigen pijn, hoe beter een gerichte effectieve behandeling ingezet kan worden door een gespecialiseerd team. Dat de eerste klap een daalder waard is geldt ook hier en daarbij is er een belangrijke rol/taak voor de neuroloog. Het geven van adequate pijneducatie is de basis voor een succesvolle doorverwijzing.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- weten dat chronische pijn een op zichzelf staand symptoom kan zijn
- weten dat de oorzaak van chronische pijn biopsychosociaal bepaald kan zijn
- kennis van het ICF-model (International Classification of Functioning, Disability and Handicap) en de toepassing hiervan
- kennis van het SGECS-model (S = somatisch, G = gedrag, E = emotie, C = cognitie, S = sociaal) en de toepassing hiervan
- toepassen van een aantal modellen in de dagelijkse praktijk om uit te leggen wat chronische pijn is