Deep brain stimulation bij de ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een neurodegeneratieve ziekte met een progressief beloop. Op het moment dat medicamenteuze behandeling niet meer afdoende werkt voor de motorische klachten komen patiënten in aanmerking voor een geavanceerde therapie zoals diepe hersenstimulatie (deep brain stimulation; DBS). De nucleus subthalamicus (STN) is daarvoor de kern die het meest wordt behandeld, omdat DBS in deze kern leidt tot een significante verbetering van motorische klachten en daarmee de behoefte aan medicatie reduceert. De DBS-operatie wordt uitgevoerd na uitgebreide screening en zorgvuldige planning. Tijdens de operatie wordt door middel van beeldvorming, neurofysiologisch onderzoek en effectmeting de juiste positie van de elektrode bepaald. Hierna begint een insteltraject van zes tot twaalf maanden waarin een juiste balans gezocht wordt tussen de instellingen van de stimulator en de aangepaste medicatie. Nieuwe ontwikkelingen betreffen het gericht sturen van stimulatievelden, waardoor minder bijwerkingen optreden, en het poliklinisch meten van diepe hersenkernactiviteit.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- indicaties en contra-indicaties voor DBS bij de ziekte van Parkinson
- mogelijke complicaties van DBS
- instelmogelijkheden DBS
- huidige ontwikkelingen DBS