Tinnitus

| 01 september 2019

Tinnitus wordt gedefinieerd als de perceptie van geluid in de afwezigheid van een externe geluidstimulus. Het is een veelvoorkomende klacht, die bij veel patiënten een grote ziektelast met zich meebrengt. Door middel van een uitgebreide anamnese en lichamelijk onderzoek, waaronder volledig hoofd- en halsonderzoek, kan de neuroloog vaak onderscheid maken tussen subjectieve en objectieve tinnitus en tussen pulsatiele en niet-pulsatiele tinnitus. Meer dan 90% van de patiënten met tinnitus heeft een subjectieve vorm. Objectieve tinnitus wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld myoclonus van het palatum of door vasculaire oorzaken waarbij de turbulentie door het oor wordt waargenomen. Met name bij pulsatiele tinnitus moet aan een vasculaire oorzaak worden gedacht. Beeldvormend onderzoek door middel van CT-angio of MRA geeft hierbij essentiële informatie. Indien er sprake is van een vasculaire oorzaak kan deze vaak worden behandeld. In sommige gevallen moet deze worden behandeld omdat de oorzaak levensbedreigend kan zijn.