Omgaan met zelfverwaarlozing en autonomie
Zelfverwaarlozing onder ouderen komt voor in de thuissituatie, maar ook na opname in een instelling kan het risico daarop bestaan. Zelfverwaarlozing levert risico’s op voor de cliënt, waardoor interventie nodig kan zijn. Zorgverleners worden soms dagelijks geconfronteerd met een dilemma: een cliënt beschermen tegen (het risico op) zelfverwaarlozing, door tegen zijn wil maatregelen te nemen, of het beschermen van diens autonomie. Dit artikel verkent de diagnostische criteria van zelfverwaarlozing en werkt een methode uit om tot een moreel besluit te komen dat aansluit bij het perspectief van de cliënt en diens volledige context.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- wat de diagnostische criteria zijn voor zelfverwaarlozing
- wat het ontstaansmechanisme is van zelfverwaarlozing
- hoe u kunt komen tot een gebalanceerd besluit ten aanzien van het beschermen tegen zelfverwaarlozing en het beschermen van het recht op autonomie
- aangeven wat de stappen van het moreel beraad zijn volgens de Utrechtse methode
- welke aspecten van belang zijn bij het nemen van besluiten ten aanzien van interventie bij zelfverwaarlozing
Omgaan met zelfverwaarlozing en autonomie
In deze collectie
Artikel
Omgaan met zelfverwaarlozing en autonomie
Je hebt geen abonnement op Nurse Academy O&T.