Antipsychotica bij de behandeling van kwetsbare ouderen met een delier
Het delier is een vaak voorkomende acuut optredende verwardheid die op alle leeftijden kan optreden, maar het meest frequent voorkomt bij kwetsbare ouderen. Bij falen van niet-medicamenteuze interventies en/of het optreden van symptomen zoals agitatie of psychiatrische verschijnselen kan gekozen worden voor medicamenteuze behandeling met antipsychotica. Hoewel medicamenteuze behandeling in de praktijk van aanvullende waarde kan zijn, dient bij het gebruik ervan een aantal kanttekeningen op het gebied van effectiviteit en veiligheid te worden geplaatst. In dit artikel wordt voor de geneesmiddelgroep antipsychotica een overzicht gegeven van het beschikbare bewijs voor effectiviteit en veiligheid bij de preventie en behandeling van delirante ouderen.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- aangeven dat er enig bewijs bestaat voor de effectiviteit van antipsychotica bij de preventie van het delier bij ouderen
- dat de routinematige medicamenteuze preventie en behandeling van het delier met antipsychotica niet wordt geadviseerd
- dat er tot op heden geen placebogecontroleerde studies beschikbaar zijn die de effectiviteit van antipsychotica bij de behandeling van ouderen met een delier aantonen
- indien wordt gekozen voor de medicamenteuze behandeling van het delier, dat de voorkeur uitgaat naar haloperidol
- dat risperidon en eventueel olanzapine wordt geadviseerd in geval van bijwerkingen van en/of contra-indicaties voor haloperidol
- beredeneren dat het belangrijk is om bij de keuze voor medicamenteuze behandeling met antipsychotica de effectiviteit en het risico op bijwerkingen zorgvuldig af te wegen tegen complicaties van het delier op de korte en lange termijn
- als verpleegkundig specialist uw leiderschap inzetten om de kennis en betrokkenheid bij uw collega’s over antipsychotica bij de behandeling van kwetsbare ouderen met een delier te vergroten