Nurse Academy O&T

Agressief gedrag van oudere zorgvragers naar verpleegkundigen en verzorgenden werkzaam in de thuiszorg komt regelmatig voor, maar is grotendeels onderbelicht. Ruim een derde deel van de thuiszorgmedewerkers krijgt eens of meerdere keren per jaar met agressie te maken. De verwachting is dat met een toenemende vergrijzing en met beleidskeuzes die aandringen op een zo lang mogelijk uitstellen van een klinisch verblijf, agressie-incidenten in de thuiszorg vaker zullen voorkomen.

Persoonsgerichte zorg en ondersteuning staan voor iedere verpleegkundige voorop en onvrijwillige zorg moet worden vermeden. Zorgverlening in dit kader bij patiënten met beperkte communicatiemogelijkheden is echter niet altijd eenvoudig. Ervaart uw patiënt onvrijwillige zorg? Hoe neemt u zijn/haar wensen mee? En hoe weegt u voor- en nadelen van zorg tegen elkaar af? In dit artikel maakt u kennis met Het Wegingskader Cliëntperspectief: een laagdrempelige online tool ter ondersteuning van zorg vanuit de beleving van de cliënt.

Behoud van het eigen gebit tot op hoge leeftijd wordt gelukkig steeds normaler. Het draagt bij aan een goede orale functie en daarmee ook aan gezondheid. Het is echter niet gemakkelijk het eigen gebit bij het ouder worden gezond te houden. Verval met alle nadelige gevolgen ligt op de loer. Ontstekingen uitgaande van het gebit en pijn in de mond worden veel gezien bij kwetsbare ouderen. Welke impact heeft dit en hoe kunnen we dit voorkomen?

De verpleegkundige in de ouderenzorg komt in het werk in contact met een zeer uiteenlopende doelgroep. Soms kunnen mensen zich door middel van mondelinge communicatie niet meer voldoende uitdrukken of begrijpen de mondelinge taal niet goed meer. Dit artikel gaat over de inzet van hulpmiddelen om de communicatie met deze mensen te verbeteren.

Mensen die lijden aan dementie en hun naasten begeleiden is altijd al een moeilijke aangelegenheid. Gevorderde dementie gaat meestal gepaard met ernstige communicatieproblemen en tijdens de COVID-19-pandemie is de communicatie extra gecompliceerd door de beschermingsmaatregelen om onderlinge besmetting tegen te gaan. Waar de verbale taal geleidelijk wegvalt, neemt het aandeel van aanrakingen en tactiel contact toe, maar dat moet volgens de richtlijnen zoveel mogelijk worden beperkt. Dat heeft consequenties voor het rouwverloop van de naasten, maar ook voor de draagkracht van de zorgverleners.

Slaapstoornissen komen regelmatig voor op oudere leeftijd. Vaak spelen somatische aandoeningen of omgevingsfactoren een rol. Psychische comorbiditeit komt veel voor. Ook medicatie- en middelengebruik kunnen slaapverstorend werken. Slaap-waakadviezen om de slaaphygiëne te verbeteren zijn de belangrijkste interventies. Slaapmedicatie heeft slechts een heel gering effect en gaat veelal gepaard met nadelige bijwerkingen, waardoor deze slechts bij uitzondering toegepast dient te worden.