Help – een dove patiënt!
In dit artikel bespreken wij de communicatiebehoeften en -mogelijkheden van dove en slechthorende patiënten. Belangrijk is te begrijpen dat de behandeling en/of verzorging van deze groep patiënten meer tijd nodig heeft dan die van reguliere patiënten, omdat het visuele aspect van de communicatie het tegelijkertijd handelen en bespreken van zaken ernstig beperkt. Handelingen worden dus van tevoren goed doorgesproken. Het belang van duidelijke afspraken maken over de communicatie wordt aangestipt, maar ook aandacht voor een mogelijk andere culturele achtergrond, voor een mogelijk beperktere algemene ontwikkeling (algemene medische kennis) en vooral het bespreken van de gewenste communicatiemethode met de patiënt zijn belangrijk. Een open houding tegenover eventueel doofculturele aspecten bij patiënten zorgt voor een gevoel van acceptatie. Het tijdig inschakelen van een tolk, indien mogelijk, kan zorgen voor een optimale toegankelijkheid van de zorg voor ook deze groep patiënten.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- weet u dat oogcontact en een ‘doofvriendelijke’ houding niet alleen als zeer positief worden ervaren door de doelgroep, maar zelfs een voorwaarde zijn voor een veilig gevoel bij de patiënt en voor het verlenen van de juiste medische hulpverlening
- ontwikkelt u een sensitieve houding door oog te hebben voor de patiënt
- bent zich bewust van de communicatieve mogelijkheden en behoeften van dove en slechthorende patiënten