Antibiotica voor acute pyelonefritis bij kinderen: volledig oraal of (initieel) intraveneus behandelen?

| 01 maart 2008

Kinderen die zich presenteren met een urineweginfectie en systemische infectieverschijnselen (koorts, malaise, leucocytose en CRP-stijging) worden onder verdenking van acute pyelonefritis vaak intraveneus behandeld om littekenvorming in de nier te voorkomen. Deze littekenvorming kan namelijk op lange termijn leiden tot hypertensie en verminderde nierfunctie. De vraag is of acute pyelonefritis bij kinderen ook veilig en effectief met orale antibiotica behandeld kan worden. Er is gezocht naar al het beschikbare bewijs uit gerandomiseerde studies en vervolgens zijn de studies op methodologische kwaliteit beoordeeld. In een praktische beschouwing geven een kindernefroloog en een kinderinfectioloog commentaar en aanbevelingen voor de algemene praktijk. Er zijn twee gepubliceerde gerandomiseerde studies gevonden die geen verschil in nierschade op de DMSA-scan vonden na zes tot twaalf maanden, tussen de groep behandeld met orale antibiotica en de groep behandeld met intraveneuze antibiotica. De studies zijn als methodologisch valide beoordeeld. De conclusie is dan ook, dat volledig orale antibiotische behandeling bij kinderen ouder dan drie maanden met een acute pyelonefritis, maar zonder bekende uropathie of urineweginfecties in het verleden, een goede eerste keus is indien er een adequate klinische respons is op de orale antibiotica en de therapietrouw zo veel mogelijk gewaarborgd wordt.