Functionele buikpijn bij kinderen
Chronische buikpijn is een van de meest voorkomende redenen voor een consult bij de kinderarts. Bij 80 tot 90% van de kinderen is geen organische oorzaak aanwezig; er is bij hen sprake van een vorm van functionele buikpijn. De in 2015 verschenen richtlijn Functionele buikpijn bij kinderen geeft handvatten voor de diagnostiek en therapie bij deze kinderen. De kracht van de richtlijn is dat deze wat diagnostiek betreft uitnodigt tot grote terughoudendheid en een op bewijs gebaseerde behandeling adviseert. In dit artikel worden allereerst de belangrijkste gevolgen van de richtlijn besproken voor de diagnostiek en therapie van kinderen met chronische buikpijn in de dagelijkse praktijk. Daarnaast wordt aangegeven in hoeverre deze recente richtlijn nog ‘bij de tijd’ is en wat men kan doen als de in de richtlijn geadviseerde behandelingen niet werken.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kunt u – met terughoudendheid in het doen van diagnostiek – kinderen met chronische buikpijn selecteren
- kent u de therapeutische mogelijkheden voor kinderen met functionele buikpijn, zoals geadviseerd in de recente richtlijn
- weet u op welke onderdelen de richtlijn niet meer actueel is
- kunt u enkele in de richtlijn geadviseerde behandelopties voor kinderen noemen die niet succesvol waren