Diagnostiek volgens de schematherapie

| 01 maart 2019

De schematherapie is een integratieve vorm van psychotherapie: het model is vanuit meerdere therapeutische richtingen opgebouwd. Belangrijke elementen in de schematherapie, naast schema’s en modi, zijn het temperament van de cliënt, de hechting, de basisbehoeften en copingmechanismen. Deze elementen zijn de brongegevens bij de start van de behandeling door het maken van een werkmodel, de zogenaamde casusconceptualisatie (CC). In dit artikel gaan we in op wat een CC is en welke ingrediënten er van belang zijn om er een werkmodel voor en van de cliënt van te maken. We laten aan de hand van een uitgebreide casus een voorbeeld van de CC zien, en beschrijven formats vanuit de verschillende vormen van schematherapie. Een belangrijke rol is die van de therapeutische relatie. Het gebruik van de modi- en schemavragenlijsten wordt in dit artikel aangestipt. We beschrijven een aantal valkuilen voor zowel de therapeut als de cliënt in het werken aan en met de CC. Naast de huidige stand van zaken gaan we kort in op de toekomst van de CC. De grondlegger van de schematherapie Yeffrey Young heeft een nieuwe vorm van de CC gepresenteerd op het laatste internationale schematherapiecongres in Amsterdam (ISST-2018). Voor het lezen van dit artikel wordt ervan uitgegaan dat basiskennis van de schematherapie aanwezig is.