Klinische stadiëring en risicoprofilering bij jongeren met borderlinepersoonlijkheidsproblematiek
|
01 december 2021
|
1 punt
Dit artikel introduceert een klinisch stadiëringsmodel met risicoprofileren van borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Een diagnose BPS heeft ernstige en langdurige gevolgen op volwassen leeftijd. Door jongeren met een zich ontwikkelende BPS vroeg te signaleren en gepast te behandelen is grote gezondheidswinst mogelijk. Klinische stadiëringsmodellen en risicoprofilering kunnen clinici helpen om deze problematiek bij jongeren tijdig te signaleren en om passende behandeling te indiceren. In aanvulling op de introductie van een stadiëringsmodel voor BPS volgt de introductie van risicofactoren voor een ongunstige prognose op basis van een systematisch literatuuronderzoek. Zeven categorieën van risicofactoren worden onderscheiden: negatieve ervaringen in de kindertijd, BPS-symptoomprofiel, comorbide stoornissen, persoonlijkheidstrekken en -functioneren, actuele interpersoonlijke context, biologische aanleg en sociaal-demografische factoren. De risicofactoren zijn samengevat in een checklist waarmee het risicoprofiel van een jongere kan worden ingeschat. Toekomstig onderzoek kan een verdere aanvulling geven op het huidige voorstel van risicofactoren en de inzet van hierbij passende interventies.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- bent u op de hoogte van het klinisch stadiëringsmodel van borderlinepersoonlijkheidsproblematiek
- ziet u de mogelijkheden en het belang van vroege signalering van en interventie bij borderlinepersoonlijkheidsproblematiek
- hebt u kennis over het voorstel van risicoprofilering in de ontwikkeling van een borderlinepersoonlijkheidsstoornis
- kunt u een checklist inzetten om het risicoprofiel van een jongere in te schatten