Valentijn

| 01 maart 2022

Samenvatting - Valentijn Soms doe je als behandelaar in de GGZ ‘iets’ wat niet in de studieboeken staat, maar wat wel hét verschil maakte voor de patiënt of therapeut. Juist díe verhalen leggen een hele wereld aan therapie bloot die zeer waardevol is om te delen. Iedere GGZ-professional heeft uit de eigen praktijk wel zo’n interventie die het delen waard is, maar die desondanks nog niet ‘out in the open’ is. Dit zijn precies de verhalen die wij willen verzamelen en in deze nieuwe rubriek in PsyXpert willen publiceren. Uiteindelijk zouden we de verhalen graag bundelen in een boek om ze beschikbaar te maken voor een breder publiek. Het verhaal van de behandelaar Het was januari en het was zoeken. Zoeken zoals het vaker samen zoeken is in een behandeling waarbij ingestoken wordt op mentaliseren, woorden geven aan wat er vanbinnen gebeurt en contact maken om zo samen tot meer verbinding te komen. Verbinding in het hier en nu, maar ook verbinding met oude pijn, met kwetsbaarheid, met gevoelens die zó kunnen overspoelen dat het pijn doet. Pijn die we allemaal voelden, zeker als het einde van de afspraak naderde en het lastig was om de verbinding te blijven voelen. In een intensieve behandelcontext, waar we elkaar meerdere keren per week zien, intensief multidisciplinair samenwerken en ons met hart en ziel inzetten voor het vergroten van die verbinding, ontstond een spanningsveld. Want juist buiten kantooruren, wanneer het stil is in huis, je bed leeg en koud is, dan is het gemis aan verbinding zo groot. Dit is een fragment van een artikel verschenen in PsyXpert, editie 2022-1. Meer van dit soort artikelen lezen? Kijk op www.psyxpert.