PsyXpert

Er is toenemend aandacht voor autonomieversterkende behandeling in de GGZ. In dit artikel wordt beschreven hoe de definiëring van het begrip autonomie zich door de jaren heen ontwikkelde, waardoor er dus ook in de behandeling nieuwe accenten werden gelegd. Aan de hand van onderzoek en praktijk wordt aangegeven, dat deze behandeling geïndiceerd is voor verschillende DSM-geclassificeerde stoornissen, waaronder angst- en depressieve stoornissen, eetstoornissen en persoonlijkheidsproblematiek. De behandeling vindt in de regel plaats in een groep van acht patiënten. We bespreken hoe de behandeling er concreet uitziet aan de hand van het behandelprotocol voor autonomieversterkende interventie.

Schaamte is een emotie die bij uitstek sociaal en cultureel bepaald is.1 Schaamte heeft te maken met het afwijken van groepsnormen, waarbij er een aantasting van het zelfgevoel plaatsvindt. Men doet of denkt iets, en anticipeert op sociale afwijzing en afkeuring. Het liefst wil men datgene waarvoor men zich schaamt, verborgen houden voor anderen. Sommige auteurs zien schaamte ook als gevolg van het afwijken van de eigen norm,1 zelfs als het gedrag wordt getolereerd door anderen. Te veel eten is bijvoorbeeld zo’n issue waarvoor mensen zich kunnen schamen, omdat je geen controle over jezelf hebt. In dat geval kan het gevoel van schaamte je helpen om je gedrag te beheersen en te veranderen.1

In de praktijk blijkt dat emotion-focused therapie met adolescenten een aantal aanpassingen vraagt vanuit ontwikkelings- en s

Demoralisatie is vaak de belangrijkste reden waarom patiënten hulp zoeken in de GGZ. Hoewel demoralisatie en het herstel van

Eetstoornissen kunnen op elke leeftijd ontstaan, maar vooral anorexia nervosa (AN) en boulimia nervosa (BN) beginnen vaak in

Forugh Karimi is psychiater, psychotherapeut en systeemtherapeut. Ze werd in 1971 geboren in Afghanistan en vluchtte op haar