De werknemer met SOLK: diagnostiek en interventies
|
01 juni 2014
SOLK staat voor somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten. Ernstige SOLK speelt een rol bij 15% van het langdurig verzuim en draagt bij tot een vertraagd functioneringsherstel. SOLK is vooral een werkhypothese voor de (bedrijfs)arts. Voordat gesteld kan worden dat sprake is van SOLK, moeten volgens de richtlijn somatische en psychiatrische verklaringen worden uitgesloten. Daarna kan SOLK als werkhypothese worden aangehouden en wordt gekeken wat onderhoudende factoren zijn. Het SCEGS-model is voor de exploratie het meest geëigend. De aanpak voor interventies is trapsgewijs, begint met goede uitleg en wordt waar nodig vervolgd met een monodisciplinaire interventie en bij zwaardere problematiek met een multidisciplinaire interventie. Bij specifieke en hardnekkige patronen kan verwijzing naar gespecialiseerde ggz aangewezen zijn.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kent u de diagnostische stappen en passende interventies bij werknemers met stagnerende re-integratie of functioneringsbeperkingen door SOLK
- weet u wat de onderhoudende en prognostisch ongunstige factoren bij SOLK zijn
- weet u wat de prognostische betekenis van het aantal SOLK is ten aanzien van spontaan herstel, duur van verzuim en kans op blijvende arbeidsongeschiktheid