ADHD bij ouderen

ADHD is een neurobiologische ontwikkelingsstoornis die gepaard gaat met aandachtsproblemen al dan niet gecombineerd met hyperactiviteit en impulsiviteit. ADHD wordt ook wel beschouwd als een executieve functiestoornis of zelfregulatiestoornis. ADHD bij ouderen is een relatief onontgonnen gebied. Symptomen van ADHD worden vaak niet herkend of meegenomen in de differentiaaldiagnostiek. Het stellen van de diagnose op latere leeftijd is om meerdere redenen zinvol. Het biedt een verklaring waarom het leven gelopen is zoals het gelopen is en het kan bijdragen aan acceptatie van iemands (on)mogelijkheden. De impact van ADHD wordt doorgaans erg onderschat, ook door hulpverleners. Tegelijkertijd biedt een diagnose ook een ander behandelperspectief of aanknopingspunten voor de bejegening.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- weet u wat ADHD is
- kent u de belangrijkste signalen voor de differentiaaldiagnose ADHD bij ouderen
- weet u wat het diagnosticeren van ADHD op latere leeftijd voor ouderen kan betekenen
- bent u op de hoogte van de onderliggende problemen in de informatieverwerking bij ADHD en de gevolgen op latere leeftijd
- bent u bekend met behandel- en bejegeningsopties van ouderen met ADHD