A&I

De ontwikkeling van intensive care voor kinderen heeft de afgelopen decennia in belangrijke mate bijgedragen aan verbetering van de prognose van levensbedreigende aandoeningen bij kinderen. De karakteristieken van de patiënten die intensive care nodig hebben, zijn door de jaren heen echter sterk veranderd. Ziektebeelden zijn verdwenen en de mortaliteit is gedaald, ook van voorheen onbehandelbaar geachte aandoeningen. Dit is echter gepaard gegaan met een toename van patiënten met chronische morbiditeit. Daarnaast gaan trends in concentratie van zorg niet aan de intensive care voor kinderen voorbij: er komen grotere afdelingen met accenten in hun zorgaanbod. Dit veranderende landschap van de intensive care voor kinderen heeft belangrijke consequenties voor de organisatie van de patiëntenzorg en de opleiding van kinderarts-intensivisten.

Met een toenemende zorgcomplexiteit is het belangrijker dan ooit om de patiëntveiligheid te optimaliseren en te integreren in alle aspecten van de perioperatieve zorg. Dit is een uitdaging die op alle niveaus binnen de ziekenhuisorganisatie aangegaan moet worden. Patiëntveiligheid kent vele facetten: het identificeren van zwakke plekken in de organisatie door het doen van audits, incidentanalyses en prospectieve risicoanalyse; trainen van personeel in niet-technische vaardigheden en spoedeisende gevallen en het gebruik van gestandaardiseerde ‘best practice’-richtlijnen. Dit artikel beschrijft deze facetten en biedt aanbevelingen en mogelijke oplossingen voor het optimaliseren van de patiëntveiligheid.

Het jaaroverzicht cardiothoracale anesthesiologie is een overzicht van opvallende artikelen uit de medische onderzoeksliteratuur met impact op het dagelijks functioneren van een (cardio-) anesthesioloog of intensivist.

Multimodale perioperatieve analgesie is een van de pijlers van optimale perioperatieve zorg. Een van de bekendste onderdelen hiervan is (s-)ketamine. Het gebruik van ketamine in analgetische dosering leidt tot een vermindering van postoperatieve pijn en postoperatieve opioïdbehoefte. Het combineren van ketamine met andere niet-opioïde analgetica leidt tot een betere uitkomst. Ondanks toenemend bewijs en opname in lokale en landelijke protocollen blijven er vragen over het optimale gebruik als het gaat om dosering en tijd van toediening.

Trombocytenconcentraten worden toegediend aan patiënten met een tekort aan circulerende trombocyten als gevolg van een onderliggende ziekte, of aan patiënten met een verhoogd verbruik, zoals bij trauma. Om aan de vraag van ziekenhuizen te voldoen neemt Sanquin Bloedvoorziening volbloed bij donors af, waaruit trombocyten worden gezuiverd. Deze trombocytenconcentraten worden maximaal 7 dagen bewaard met behoud van kwaliteit. Toegediende trombocyten worden geactiveerd op de plaats van een bloeding, en in een zichzelf versterkende reactie wordt uiteindelijk een stolsel gevormd om de bloeding te stelpen. Hoewel gezonde personen een trombocytenaantal tussen 150 en 400 × 109/l hebben, hoeft bij stabiele patiënten pas te worden getransfundeerd bij minder dan 10 × 109/l trombocyten; afhankelijk van de klinische conditie kan een hogere trigger worden gebruikt. Recente studies wijzen erop dat bij sommige patiëntengroepen pas getransfundeerd hoeft te worden wanneer ze actief bloeden. Recente ontwikkelingen als het gebruik van bewaarvloeistoffen en pathogeen-inactivatiemethoden zullen trombocytentransfusies veiliger maken. Dit artikel is het eerste van een tweeluik over trombocyten. In het tweede deel zal verder worden ingegaan op de klinische impact van het toedienen van trombocyten.

Dit artikel geeft een overzicht van de werking, de indeling en de farmacokinetiek van bètablokkers. De perioperatieve toepassing speelt nog steeds een centrale rol als het gaat om (supra)ventriculaire ritmestoornissen.