Praktische Pediatrie
Praktijkgerichte nascholing voor kinderartsen
Een hoogwaardig Nederlandstalig nascholingstijdschrift in combinatie met een toegankelijk digitaal kennisplatform geaccrediteerd door de NVK. VSR is in aanvraag.
Wil je toegang tot alle artikelen, video's en nascholing van Praktische Pediatrie?
Abonneer nu! Meer informatieAlle collecties van Praktische Pediatrie
Gesorteerd op nieuw - oud
De klinische beoordeling van de slappe of hypotone zuigeling vormt een diagnostische uitdaging. Hypotonie kan haar oorsprong
Pasgeborenen moeten zich aanpassen van een passieve glucosehomeostase in utero, gekenmerkt door continue transplacentale
Vanwege de grote toxiciteit van ammoniak voor het brein is hyperammoniëmie een ernstig probleem. Een hyperammoniëmie
Hypercholesterolemie is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van atherosclerose, een progressief proces dat
Wat is de betekenis van het totaal-IgE-gehalte voor
de diagnostiek van allergie?
IgE wordt gemeten in serum en uitgedrukt in internationale eenheden (IE)(international unit; IU) per ml (IU/ml of IE/ml). Eén IE komt overeen met 2,4 ng/ml. De meting gebeurt met een immunoassay, waarbij een gehalte van 1 à 2 ie /ml de detectielimiet is. Normaalwaarden van IgE zijn iets hoger voor jongens dan voor meisjes en zijn in de laatste jaren gestegen omdat de prevalentie van allergie is toegenomen. Er is een zeer grote spreiding en een sterke leeftijdsafhankelijkheid.
ADHD is een frequent voorkomende aandoening, die goed door de algemeen kinderarts gediagnosticeerd en behandeld kan worden. De meeste kinderen hebben een of meer comorbiditeiten. Bij een minderheid van de kinderen is uitgebreide diagnostiek van belang en kan verwijzing naar een hoger echelon nodig zijn. Het missen van de diagnose kan leiden tot onherstelbare schade op sociaal en cognitief gebied. Psycho-educatie en medicatie zijn de voornaamste behandelmethoden bij enkelvoudige ADHD. Ontmythologiseren van de angst voor medicatie is van groot belang. Van medicatie is een groot positief effect te verwachten, terwijl de bijwerkingen beperkt zijn. Methylfenidaat is het middel van eerste keuze; het moet getitreerd worden op individuele basis. Gedragstherapie is in eerste instantie van ondergeschikt belang en is alleen werkzaam in de situatie waarin het gegeven wordt. Bij 30% van de kinderen blijft de aandoening problemen geven tot in de volwassenheid. Een gezin met ADHD dient dan ook als geheel te worden behandeld.