Nascholing voor en door zorgprofessionals

Een wereld vol praktijkgerichte (geaccrediteerde) leeroplossingen en vakinformatie. Samen voor goede zorg!

Hoe werkt deze Academy?

Nascholing voor zorgprofessionals

Gesorteerd op nieuw - oud
Diagnostiek en behandeling van reumatoïde artritis bij ouderen Lees meer over Diagnostiek en behandeling van reumatoïde artritis bij ouderen Diagnostiek en behandeling van reumatoïde artritis bij ouderen
Op grond van het aantal mensen met reumatoïde artritis in Nederland krijgt iedere specialist ouderengeneeskunde te maken met deze patiënten. Reumatoïde artritis ontstaat soms op latere leeftijd. Kennis over de diagnostiek is dus van belang. De behandeling van reumatoïde artritis gebeurt door de reumatoloog volgens het treat-to-target-principe. Dit behandelprincipe richt zich erop reumatoïde artritis zo snel mogelijk in remissie te brengen. Daarvoor zijn verschillende geneesmiddelen toepasbaar. Disease-modifying anti-rheumatic drugs (DMARD’s) vormen de hoeksteen van de behandeling. De afgelopen jaren zijn er geneesmiddelen bij gekomen. Deze nascholing leert u wat u kunt doen bij patiënten met een vermoeden op reumatoïde artritis. Daarnaast heeft u na deze nascholing actuele kennis over de medicamenteuze behandeling van reumatoïde artritis inclusief kennis van de nieuwste middelen. U kunt na deze nascholing samen met de reumatoloog en binnen de grenzen van uw verantwoordelijkheid patiënten begeleiden bij een veilige behandeling van hun reumatoïde artritis.
Mindfulness-Based Cognitieve Therapie bij de bipolaire stoornis Lees meer over Mindfulness-Based Cognitieve Therapie bij de bipolaire stoornis Mindfulness-Based Cognitieve Therapie bij de bipolaire stoornis
De bipolaire stoornis gaat gepaard met terugkerende depressieve en (hypo)manische episoden. Niet zo gek dus dat mensen met een bipolaire stoornis behoorlijke belemmeringen in het functioneren kunnen ervaren. Mindfulness-Based Cognitieve Therapie kan behulpzaam zijn bij het leren omgaan met deze stemmingswisselingen én het verhogen van de kwaliteit van leven.
Deep Inferior Epigastric Perforator lap (DIEP) Lees meer over Deep Inferior Epigastric Perforator lap (DIEP) Deep Inferior Epigastric Perforator lap (DIEP)
Een Deep Inferior Epigastric Perforator lap (DIEP-lap) is een borstreconstructie waarbij er alleen gebruikgemaakt wordt van lichaamseigen weefsel. Er wordt een lap, bestaande uit huid en vet van de buik tussen navel en schaambeen, naar de borstkas getransfereerd. Doordat er gebruik wordt gemaakt van microchirurgie, zijn er specifieke controles nodig na de operatie.
Postoperatieve wonddehiscentie Lees meer over Postoperatieve wonddehiscentie Postoperatieve wonddehiscentie
Postoperatieve wonddehiscentie, het wijken van de wondranden van een operatiewond, kan bij elke operatiewond ontstaan. Het is een ernstige complicatie, die effect heeft op de kwaliteit van leven en de zorgkosten. Op tijd diagnosticeren is daarom van belang. Dit is echter ook een uitdaging voor zorgprofessionals. Hoe herken je het? Hoe wordt het gedefinieerd? Hoe beschrijf je de mate van ernst? Welke preventieve maatregelen zijn er?
Zeldzame ILD, wat moet je ermee? Lees meer over Zeldzame ILD, wat moet je ermee? Zeldzame ILD, wat moet je ermee?
Dit is het laatste artikel van het drieluik over de meest voorkomende ziektebeelden binnen de interstitiële longziekten (ILD): sarcoïdose, longfibrose en een groep zeldzame ziektebeelden. ILD staat voor interstitial lung diseases. Dit is de Engelse verzamelnaam voor ruim 150 longziekten. In dit laatste artikel: zeldzame ziektebeelden.
De Internationale Classificatie van Orofaciale pijn (ICOP) Lees meer over De Internationale Classificatie van Orofaciale pijn (ICOP) De Internationale Classificatie van Orofaciale pijn (ICOP)
Het denken over pijn is door de jaren heen veranderd en het gebruik van steeds gedetailleerdere classificatiesystemen is hiervan een weerspiegeling. Pijn is een symptoom, maar ook een ziekte op zichzelf. Het is daarom belangrijk om een patiënt te benaderen volgens het biopsychosociaal model en in te zien dat de oorspronkelijke classificaties alleen het biomedische gedeelte uitdrukken. De ICOP is een prachtig initiatief dat ook de andere aspecten includeert, maar het is nog “werk in uitvoering” en nog lang niet volledig. Voor de clinicus zal het soms lastig blijven om de nuances van een anamnese te vertalen naar de rigide structuur van een classificatie. De ICOP heeft nu nog geen direct praktisch nut voor de algemeen neuroloog, maar kan dat wel hebben voor neurologen die betrokken zijn bij de behandeling van patiënten met orofaciale pijn. Het is immers van groot belang dat zorgverleners die deze patiënten behandelen dezelfde taal spreken.