Nascholing voor en door zorgprofessionals

Ademen doen we zo’n 20 000 keer per dag, meestal zijn we ons hier niet van bewust. Er circuleren getallen dat circa 8% van de gezonde bevolking, 28% van de astmapatiënten, en een groot deel van de COPD- en long COVID-patiënten verkeerd of disfunctioneel ademen. Waarschijnlijk zijn er nog veel meer mensen die disfunctioneel ademen. Onder disfunctioneel ademen wordt verstaan: onregelmatig ademen, het vasthouden van de adem, het gevoel onvoldoende zuurstof binnen te krijgen en te hoog ademen. Tijd om de ademhaling eens bewust onder de loep te nemen. In dit artikel leest u waarom ademen belangrijk is, wat er gebeurt op long- en celniveau en de relatie met de circulatie en het zenuwstelsel.

Wereldwijd groeien miljoenen kinderen op in een huishouden waarin een of beide ouders een psychische stoornis hebben. Zij lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van psychische stoornissen en andere ongunstige gezondheidsuitkomsten. Dit artikel beschrijft de langetermijngevolgen van vroegkinderlijke KOPP-ervaringen en geeft op basis van klinische praktijkervaringen en systematisch literatuuronderzoek adviezen voor het in gesprek gaan met volwassen KOPP.

Steeds meer jonge vrouwen meten zich aan de ‘fitgirls’ in digitale werelden als Instagram, die hun gespierde en slanke lichamen daar tonen. De afgelopen jaren is er toenemend aandacht gekomen voor gezonde voeding en leefstijl. Wanneer dit echter pathologisch wordt en alleen nog het allergezondste wordt gegeten, wordt dit orthorexia nervosa genoemd.

Tinnitus is de bewuste ervaring van geluid in een of beide oren, die zich in het brein ontwikkelt. In de meeste gevallen wordt er geen lichamelijke verklaring gevonden voor tinnitus. Mensen die tinnitus waarnemen, voelen zich vaak niet begrepen en niet erkend. In 2019 verscheen de Europese richtlijn A multidisciplinary European guideline for tinnitus: diagnostics, assessment, and treatment. Deze richtlijn heeft tot doel hulpverleners houvast te bieden bij de begeleiding van mensen met tinnitus.

In dit artikel worden de ‘klassieke’ indometacine-gevoelige hoofdpijnsyndromen beschreven waarbij getwijfeld moet worden aan de juiste diagnose als indometacine niet effectief is. Het betreft hemicrania continua en paroxismale hemicrania. Waarom indometacine bij deze hoofdpijnsyndromen specifiek werkt en bij andere niet, is niet duidelijk. Ook worden enkele andere hoofdpijnsyndromen beschreven waarbij indometacine soms effectief is, zoals ‘stabbing headache’, hoesthoofdpijn, hypnic headache, inspanningsgebonden hoofdpijn en door seksuele activiteit veroorzaakte hoofdpijn. Bij preventieve behandeling met indometacine moet men goed letten op maag-darmklachten en zo nodig maagbescherming voorschrijven.

Wegrakingen komen vaak voor (ongeveer 3% van alle SEH-bezoeken betreft een wegraking), maar de zorg voor deze patiënten wordt gekenmerkt door gemiste of verkeerde diagnoses en onnodige opnamen. Dit komt door toenemende specialisatie en een ‘blinde vlek’ voor vasovagale syncope, die geen enkel specialisme als ‘eigen’ beschouwt. Het is essentieel dat iedere behandelaar die patiënten met wegrakingen ziet, de symptomen van de relatief onschuldige vasovagale syncope en de alarmsignalen van potentieel levensbedreigende cardiale syncope kan herkennen. Deel 2 van deze serie van twee afleveringen over de syncope gaat over de vasovagale syncope.