Nascholing voor en door zorgprofessionals

Bij de uitvoering van pijnlijke en mogelijk traumatische procedures bij kinderen op de spoedeisende hulp en de kinderafdeling

Awareness gevolgd door ernstige psychische klachten is een relatief weinig voorkomende maar ernstige complicatie na algehele anesthesie. Idealiter zou men ter preventie hiervan continu de anesthesiediepte moeten bewaken, mits daarvoor een geschikte methode voorhanden is. De BIS-monitor gebruikt het frontale EEG-signaal en een algoritme om dit om te zetten in de BIS-index. Geadviseerd wordt om peroperatief te streven naar een BIS-index tussen de 40 en de 60. Om gebruik te maken van deze monitor dient men zich bewust te zijn van de totstandkoming van de BIS-index en van de anesthetica en omgevingsfactoren die het EEG beïnvloeden. Uit onderzoek is gebleken dat BIS-monitoring met name van toegevoegde waarde is bij patiënten met een verhoogd risico op awareness en bij totale intraveneuze anesthesie.

Een primaire spontane pneumothorax komt regelmatig voor, vooral in de puberteit, en wordt al decennialang behandeld door

Pediatric condition falsification (PCF) is een vorm van kindermishandeling waarbij de ouder of verzorger een gezond kind

Intraveneus immuunglobuline (IVIg) wordt gebruikt bij de behandeling van immuungemedieerde neuromusculaire aandoeningen. De bekendste indicatie is de behandeling van immuungemedieerde neuropathieën (Guillain-Barré-syndroom (GBS), chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP) en multifocale motore neuropathie (MMN)). Hiervoor is de effectiviteit van IVIg vertuigend aangetoond. IVIg is ook bewezen effectief bij de behandeling van myasthenia gravis en dermatomyositis en waarschijnlijk effectief bij polymyositis en stiff-person syndrome. IVIg bevat een breed spectrum aan humane antistoffen. De precieze werking is onbekend maar IVIg heeft een scala aan aangrijpingspunten in zowel het aangeboren als het adaptieve immuunsysteem. De standaard begindosering is 0,4 gram/kg gedurende 5 dagen. Bijwerkingen kunnen gerelateerd zijn aan de infusiesnelheid, ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam. Het effect van de behandeling moet na twee à drie weken worden geëvalueerd, conform de eliminatiehalfwaardetijd van IVIg (gemiddeld 21 dagen). Gebruik hierbij goede objectiveerbare uitkomstmaten. Als een onderhoudsbehandeling nodig is bij CIDP moet bij goed effect na vier tot zes maanden worden gekeken of de IVIg-dosering kan worden afgebouwd.

Geneeskunde is een regelgeleide praktijk. Als arts moet je je dus wel tot regels verhouden, door steeds weer te bepalen welke regel je wel of niet gaat volgen en waarom. Maar waarom zou je je aan een regel houden? Wanneer is het gerechtvaardigd om ervan af te wijken? Waar komt de autoriteit van regels vandaan? Hoe ga je om met situaties waarin regels conflicteren?