Nascholing voor en door zorgprofessionals

Clozapine wordt soms gebruikt voor behandeling van therapieresistente neuropsychiatrische symptomen bij dementie. Dit blijkt uit ons eigen dossieronderzoek als ook uit een enquête onder specialisten ouderengeneeskunde en huisartsen. Wij vonden in een literatuuronderzoek vier case series en vier case reports met in totaal 59 personen die clozapine voor deze indicatie kregen toegediend. Over het algemeen wordt clozapine dan zeer laag gedoseerd, tussen 6,25 mg en 50 mg. Als we alleen kijken naar de onderzoeken waarin deze patiënten bij dossieronderzoek systematisch werden opgespoord, werd bij 28 van de 38 patiënten (73,6%) het effect als positief geëvalueerd. Bij follow-up gebruikten 23 van 31 patiënten de clozapine nog steeds. Wij menen dat een proefbehandeling met clozapine door een hierin ervaren behandelaar onder goede observatie en strikte granulocytencontrole geoorloofd kan zijn bij therapieresistente neuropsychiatrische symptomen die ernstig lijden veroorzaken bij patiënten met dementie en hun omgeving.

Kan je bacteriële osteomyelitis of artritis ook met orale antibiotica behandelen? | Slecht slapen door doorkomende tanden? | Ouderlijk phubbing, een combinatie van ‘phone’ en ‘snubbing’ (afsnauwen)

De medische zorg voor ouderen wordt steeds complexer. Ouderen blijven steeds langer thuis wonen en worden steeds ouder. Hierbij neemt ook de kans dat zij een cognitieve beperking hebben toe. Om te weten te komen wat kwetsbare ouderen belangrijk vinden in hun leven, en wat daarvoor nodig is, is adequate gespreksvoering noodzakelijk. Het is wenselijk om een gesprek te houden waarbij de arts een open, geduldige en empathische houding aanneemt. Een goede voorbereiding met oog voor de omgevingsfactoren zal samen met een krachtige zelfreflectie ervoor zorgen dat een arts de communicatie blijft verstevigen. Hierdoor wordt de mens achter de patiënt nauwkeuriger en efficiënter in beeld gebracht, wat de kwaliteit van leven voor de patiënt verder verbetert. Communicatie is maatwerk. Wees je als arts bewust van de kwaliteiten die je van nature hebt, houd deze vast en blijf nieuwsgierig naar verbeterpunten.

Wachten duurt lang… De overeenkomst tussen de nieuwe James Bond-film en de ouderenzorg

De infectieziekten waar we momenteel tegen vaccineren, waren tot halverwege de twintigste eeuw veelvoorkomende oorzaken van kindersterfte in Nederland. Sinds de start van het Rijksvaccinatieprogramma zijn deze ziekten nagenoeg volledig verdwenen. Helaas is het bestaan van deze ziekten hiermee ook grotendeels vergeten. Veel ouders kennen de gevaren van deze ziekten niet meer en ook bij artsen is de parate medische kennis vaak niet meer voorhanden. Dit is een probleem; de dalende vaccinatiegraad van de afgelopen jaren heeft ervoor gezorgd dat een aantal van deze ziekten weer terugkeren. Terwijl uitbraken van mazelen en kinkhoest inmiddels met enige regelmaat voorkomen, kunnen ook de andere ‘vergeten’ infectieziekten terugkeren in Nederland. In dit artikel besteden we aandacht aan vijf infectieziekten die we door het succes van vaccinatie nauwelijks meer kennen: difterie, polio, tetanus, bof en rodehond.

Ongeveer 5% van de volwassenen van de Nederlandse bevolking heeft een barrettoesofagus (BO). Bij een BO is het slijmvlies aan de binnenkant van de slokdarm veranderd. De gezonde slokdarm is bekleed met plaveiselcelepitheel. Bij BO is het slijmvlies van de slokdarm (dit plaveiselcelepitheel) veranderd in een structuur die lijkt op het slijmvlies van de maag. Is dit een probleem?