A&I

De invasieve behandeling van een carotisstenose, chirurgisch of via een percutane stenting procedure, kan gepaard gaan met ernstige morbiditeit en zelfs mortaliteit. Dit kan gerelateerd zijn aan de ingreep in de vorm van een CVA of aan comorbiditeit in de vorm van een myocardinfarct. De anesthesiologische zorg rondom deze procedures is met name gericht op handhaving van een adequate cerebrale en myocardiale weefseloxygenatie, waarbij gebruik wordt gemaakt van invasieve en noninvasieve monitoring.

Dat ik nog steeds met anesthesie bezig ben, is omdat ik het altijd een vreselijk leuk vak gevonden heb; het is een van de mooiste specialismen. Ik word nog steeds gestimuleerd door jonge collega’s die ik kan begeleiden om regionale anesthesie toe te passen, er onderzoek in te doen en nieuwe ontwikkelingen mee te geven, zoals bijvoorbeeld het gebruik van ultrasonografie. Vooral de jonge collega’s houden mij bezig.

Postoperatief delier (POD) is een veelvoorkomende complicatie bij oudere patiënten die belangrijk bijdraagt aan morbiditeit en mortaliteit. POD treedt acuut op, gemiddeld 1-3 dagen na een ingreep, en wordt helaas vaak niet herkend. POD is een voorspeller van cognitieve stoornissen in de nabije toekomst en voor dementie; POD beïnvloedt het herstel van de patiënt negatief. Kennis van de risicofactoren maakt het mogelijk om preventieve maatregelen te nemen. Behandeling van POD is intensief en vereist een goede organisatie op de afdeling.

Geneesmiddelgebruik tijdens de zwangerschap kan ernstige gevolgen hebben voor de foetus. Er bestaan verscheidene classificatiesystemen voor geneesmiddelen, maar in de praktijk is het niet altijd eenvoudig om tot een veilige geneesmiddelkeuze te komen bij zwangeren. Dit artikel beschrijft de achtergronden en mechanismen van teratogeniteit en de meest gebruikte classificatiesystemen. Daarna volgt een praktische leidraad om in de kliniek tot een goed onderbouwd en veilig voorschrijfgedrag te komen.

Aan de hand van twee casussen wordt de behandeling van een fluxus post partum (FPP) beschreven. Groot bloedverlies na de bevalling is een levensbedreigende complicatie die snel en adequaat handelen vereist. De hemorragische shock wordt behandeld door agressieve resuscitatie met bloedproducten. Multidisciplinaire afspraken zijn zinvol bij de behandeling van massaal bloedverlies door een FPP en voor invasieve therapieën.

De steeds meer gediversifieerde en complexe intrathoracale chirurgische procedures vereisen het veilig kunnen scheiden van de luchtwegen en de mogelijkheid van een longventilatie. Ook in de traumatologie en op de intensive care zijn er klinische omstandigheden met acute pulmonale insufficiëntie waarbij gescheiden luchtwegen nodig zijn, al dan niet met verschillende beademingsstrategieën. Iedere anesthesioloog en intensivist moet daarom op de hoogte zijn van deze longscheidingstechnieken. Deel 1 beschrijft specifiek het gebruik van bronchusblokkers. Deel 2 licht het gebruik van dubbellumentubes verder toe.