A&I

De kans dat u als algemeen anesthesioloog geconfronteerd wordt met Grown-Ups with Congenital Heart disease (GUCH) neemt toe. De meeste op kinderleeftijd gecorrigeerde afwijkingen hebben amper consequenties voor uw anesthesiologisch beleid. Bij enkele ernstige of gecompliceerde corvitia zal doorverwijzing naar een centrum met kindercardio-anesthesiologische expertise noodzakelijk zijn. Dit artikel geeft per afwijking aandachtspunten bij het geven van anesthesie dan wel het advies om door te verwijzen. In de webversie wordt aanvullende informatie gegeven.

Heatstroke is het ernstigste ziektebeeld in een spectrum van hittegerelateerde aandoeningen die variëren in ernst. De mens is homeotherm, dus het centrum voor warmteregulatie in de hypothalamus zal erop gericht zijn om warmteproductie altijd in balans te laten zijn met warmteverlies. Omgevingsfactoren, lichamelijke inspanning en koelingsprocessen zijn belangrijke factoren bij het optreden van hittegerelateerde aandoeningen. De ziektegeschiedenis van een 30-jarige man dient als uitgangspunt om de fysiologie, pathofysiologie en behandeling van hittegerelateerde aandoeningen te beschrijven.

Zodra wordt gesproken over de resuscitatie komt het toedienen van vocht ter sprake. Het maken van de juiste keuze van de infusievloeistof, kristalloïd of colloïd, is niet gemakkelijk te onderbouwen als gevolg van tegenstrijdige onderzoeksresultaten en het ontbreken van voldoende onderzoeken van hoge kwaliteit. Van de colloïden werd humaan albumine in de jaren negentig geassocieerd met een verhoogde mortaliteit. Recentere studies tonen mogelijke gunstige effecten met verlaagde mortaliteit bij specifieke patiëntengroepen tijdens de resuscitatie. Albumine is het belangrijkste eiwit voor de mens; het is verantwoordelijk voor colloïd-osmotische druk en transport van diverse gebonden endogene stoffen en geneesmiddelen. Verder heeft het eiwit eigenschappen als scavenger van vrije zuurstofradicalen en worden er anticoagulerende en antitrombotische effecten aan toegekend. In dit artikel wordt een beknopte bespreking gegeven van structuur en functies van albumine en van de meest recente onderzoeken naar de toepassingsgebieden.

Het beleid van perioperatief bloedverlies wordt bepaald door de snelheid van bloedverlies, samen met de uitgangssituatie en de comorbiditeit van de patiënt. Dit zijn de transfusietriggers voor de diverse bloedproducten. De laatste jaren is duidelijk geworden dat vooral ongecontroleerd massaal bloedverlies een ‘agressieve’ benaderingswijze vereist. Adviezen hieromtrent worden in de nieuwe CBO-richtlijn gegeven. Voorafgaand aan een transfusie worden compatibiliteitstesten verricht. Desondanks kunnen transfusiereacties voorkomen. Herkennen van transfusiereacties en melding aan de landelijke database (http://www.tripnet.nl) zijn van essentieel belang om inzicht te krijgen in de incidentie van transfusiereacties en preventieve acties te starten.

Patiënten met nierfalen die een operatie ondergaan, hebben baat bij specifieke anesthesiologische zorg. Zowel tijdens een niertransplantatie als tijdens anesthesie voor andere ingrepen. Het belang van een goede preoperatieve screening en optimalisatie met daaruit voortvloeiend een solide anesthesiologisch plan, dragen bij aan het slagen van de ingreep.

Hoewel in de oogheelkunde de lokale verdoving met behulp van druppelanesthesie erg populair is geworden, worden daarnaast verschillende locoregionale technieken toegepast. Was tot twintig jaar geleden de retrobulbaire anesthesie de techniek van eerste keuze, tegenwoordig wordt subtenonanesthesie als superieure verdovingstechniek beschouwd. Deze vorm van anesthesie geeft een goede analgesie en akinesie van de oogbol en is een veilige techniek met weinig complicaties. In dit artikel wordt een kort overzicht gegeven van de locoregionale technieken in de oogheelkunde.