Nurse Academy O&T

Telemonitoring bij hartfalen is een innovatie die op steeds meer plaatsen wordt ingevoerd, omdat het vele voordelen heeft. De patiënt meet dagelijks thuis een aantal waarden zoals gewicht, hartslagfrequentie en bloeddruk. Deze waarden worden via een ingenieus systeem naar de hartfalenpoli verstuurd. Daar kan de hartfalenverpleegkundige of verpleegkundig specialist beoordelen of de therapie moet worden aangepast. Door middel van huisbezoek of telefonisch contact kan de behandeling, indien nodig, snel worden aangepast. Voordelen: minder ernstige complicaties, minder ziekenhuisopnamen, de veelal oudere patiënt hoeft minder vaak naar de hartfalenpoli te komen.

Valincidenten komen in de thuissituatie vaak voor bij ouderen en een val leidt in één op de vijf incidenten tot (ernstig) letsel. Er zijn verschillende risicofactoren die een val kunnen veroorzaken en die vaak gelijktijdig een rol spelen. Het is belangrijk dat de wijkverpleegkundige na een val het valrisico goed in kaart brengt, samen met de oudere, de betrokken mantelzorger en met andere zorgprofessionals. De juiste interventies kunnen hierna worden ingezet en zo kan een (nieuwe) val worden voorkomen. Mocht er na het inzetten van de interventies nog vaker een valincident plaatsvinden, dan kan het zinvol zijn de oudere te laten onderzoeken in de valkliniek. In de valkliniek wordt multidisciplinair gekeken naar alle mogelijke behandelbare valrisicofactoren en wordt een voorstel gedaan voor interventies. Door de samenwerking tussen onder anderen de huisarts, wijkverpleegkundige en de zorgverleners in de valkliniek, kan de kans op een val in de toekomst fors worden verminderd.

Al voordat de tanden echt zichtbaar zijn, leren we om te poetsen. Als het goed is, doen we dit dagelijks en gaan we regelmatig (minimaal 1× per jaar) naar de tandarts. Mondzorg is basiszorg. Op het moment dat iemand afhankelijk wordt van anderen (voor de dagelijkse lichamelijke verzorging) wordt het anders. Dan lijkt mondzorg niet meer zo vanzelfsprekend. Mondzorg is belangrijk voor het behoud van het gebit, waarmee dagelijks wordt gegeten. Afwijkingen veroorzaken cariës, parodontitis, eetproblemen en ook infecties op afstand en sociale problemen. Volgens de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) is de mondzorg bij acht van de tien mensen in het verpleeghuis onvoldoende. Dit artikel gaat over mondzorg bij kwetsbare ouderen. De richtlijnen zijn veranderd en vorig jaar heeft de inspectie er ook extra aandacht aan geschonken.

Een bacteriurie in het verpleeghuis komt veel voor en kan een asymptomatische bacteriurie zijn of een urineweginfectie. Het is belangrijk om het verschil tussen beide te kennen en herkennen, omdat het behandelen van een asymptomatische bacteriurie in het verpleeghuis onnodig is en zelfs schadelijk kan zijn voor de bewoner. De diagnose urineweginfectie moet daarom altijd gebaseerd zijn op zowel klinische bevindingen als urineonderzoek, waarbij de kwaliteit van het urinemonster een belangrijk aandachtspunt is voor de verpleegkundige. De manier waarop een urineweginfectie zich bij een verpleeghuisbewoner presenteert is vaak minder uitgesproken en er moet dus aandacht zijn voor aspecifieke klachten zoals algehele malaise of tekenen van een delier. Wanneer de urineweginfectie wordt behandeld met antibiotica is het belangrijk om deze op gezette tijden te delen en alert te zijn op complicaties. Om een urineweginfectie bij een verpleeghuisbewoner te voorkómen, moet de verpleegkundige op de hoogte zijn van de risicofactoren en preventief maatregelen inzetten.

Oude mensen die in het verpleeghuis wonen, gaan een keer dood. Vaak kondigt de dood zich van tevoren aan. Een oudere verpleeghuisbewoner krijgt bijvoorbeeld griep en een longontsteking, waardoor de gezondheidssituatie van de bewoner verslechtert. In veel gevallen is er vooraf door de specialist ouderengeneeskunde met de bewoner en familie al eens gesproken over de keuzes die moeten worden gemaakt op het moment dat de gezondheid van de bewoner verslechtert. Wil de bewoner gereanimeerd worden? Wordt de bewoner nog wel ingestuurd naar het ziekenhuis? Afspraken hierover worden schriftelijk vastgelegd in het dossier, zodat ook de verpleegkundigen en verzorgenden weten wat de afspraken zijn. Maar soms gebeuren er onverwachte dingen.

Het delier is een vaak voorkomende acuut optredende verwardheid die op alle leeftijden kan optreden, maar het meest frequent voorkomt bij kwetsbare ouderen. Bij falen van niet-medicamenteuze interventies en/of het optreden van symptomen zoals agitatie of psychiatrische verschijnselen kan gekozen worden voor medicamenteuze behandeling met antipsychotica. Hoewel medicamenteuze behandeling in de praktijk van aanvullende waarde kan zijn, dient bij het gebruik ervan een aantal kanttekeningen op het gebied van effectiviteit en veiligheid te worden geplaatst. In dit artikel wordt voor de geneesmiddelgroep antipsychotica een overzicht gegeven van het beschikbare bewijs voor effectiviteit en veiligheid bij de preventie en behandeling van delirante ouderen.